Onze geschiedenis

1987 Charles J. Pedersen

Charles J. Pedersen, DuPont’s enige genomineerde voor de Nobelprijs, wint de Nobelprijs voor Chemie voor zijn werk in het beschrijven van de methods om kroonether te synthetiseren. Pedersen begon in 1927 voor DuPont te werken en bleef bij het bedrijf tot hij 42 jaar later in pensioen ging. Hij ontving een master in organische chemie van het  Massachusetts Institute of Technology (MIT) in 1927 en startte zijn carrière bij het labo Chambers Works’ Jackson Laboratory in Deepwater, NJ van DuPont. Een van zijn eerste verwezenlijkingen was het verbeteren van het proces om tetraethyllood te produceren, het “antiklopbestanddeel” van benzine.

Tetraethyllood dat toegevoegd wordt aan bezine verhoogd de klopvastheid  en verbetert de prestatie. 
Hij ondekte ook de eerste “remmers” die de afbrekende affecten van zware metalen in benzine, olie en rubber tegengingen. Gedurende een periode van 10 jaar diende hij meer dan 30 patenten in voor antioxidanten en andere producten. In 1946 werd Pedersen gepromoveerd tot research partner en van toen af werkte hij aan zijn eigen onderzoeksprojecten. In 1959 stapte Pedersen over naar het  Experimental Station waar hij het Elastomers Department vervoegde. Het was hier dat Pedersen de kroonethers ontdekte.

In 1929 neemt Dow de onderzoekster, de eerste vrouw, Sylvia Stoesser aan.

Dow neemt de onderzoekster, de eerste vrouw, Sylvia Stoesser aan. Sylvia Stoesser maakte haar naam in de wereld van wetenschap en technologie in 1929 door Dow.

De eerste onderzoekster van de Dow Chemical Company Sylvia Goergen werd geboren op 18 juli 1901 in Buffalo NY en ze was de eerste vrouwelijke PhD chemicus die aangenomen werd door Dow. Ze verdiende haar graden op de University van Buffalo in 1923 en de University of Iowa in 1928. Haar eerste grote succes kwam met een gezamelijke inspanning met Dr. John J. Grebe, de directeur van het laboratorium, door het ontwikkelen van een zure inhibitor voor de behandeling van oliebronnen. Vijf van haar patenten waren de sleutels voor dit proces dat de basis werd van de Dowell Division van Dow. 

In 1926 incorporeerde Henry A. Wallace de Hi-Bred Corn Company.

Geen enkele andere persoon was belangrijker voor de commercialisatie en acceptatie door de boer van hybride maïs dan Henry A. Wallace, de grondlegger van wat DuPont Pioneer werd. Hij was een van de handvol mensen in de wereld die in eerste instantie de immense mogelijkheden zag van het telen van hybride maïs. Wallace begon te experimenteren met maïs tijdens de middelbare school met het doel een hybride te ontwikkelen met een hoge graanopbrengst. Op de leeftijd van 16 vergeleek hij praktijk-getestte, prijzen-winnende demonstratie maïs tegenover minder mooi ogende maïs. De resultaten daagden het conventionele denken uit op dat moment door aan te tonen dat er geen relatie is tussen de  opbrengst van de maïs en het uiterlijk van de oren van de maïs.

Wallace studeerde af op het lowa Stage College in 1910. Terwijl hij op de universiteit zat, werd hij gefascineerd door de relatief nieuwe wetenschap van de genetica. Na zijn afstuderen, begon Wallace te werken op maïs kweekexperimenten en startte met kweken van hybride maïs in 1920 na een bezoek aan Edward East en Donald Jones op het Connecticut Agricultural Experiment Station. De wiskundig aangelegde Wallace leerde hemzelf statistiek en pastte dit toe op zijn experimenten. Tegen 1923 had hij een hoge-opbrengt hybride geproduceerd die hij Copper Cross noemde. In 1924 werd dit de eerste hybride die de gouden medaille won in de Iowa Corn Yield Contest door de staat Iowa.

In 1897 werd de Dow Chemical Company opgericht

Een pionier in de industrie en een onverschrokken ondernemer
In 1897 werd de Dow Chemical Company opgericht met een start-up gebaseerd op één product door H.H. dow, een pioneer in de industrie. Dow was een elektrochemisch pionier wiens eerste commerciele succes kwam in 1891 toen hij elektrische stroom gebruikte om bromides uit pekel te scheiden.

Hij richtte 3 bedrijven op. Het eerste bedrijf ging failliet, bij het tweede werd hij uit het bestuur gezet en het derde ‘The Dow Chemical Company’, worstelde om te overleven nadat het opgericht werd in Midland, Michigan. Zijn ontembare optimisme hielp hem te volharden tegenover diegene die hem ‘Crazy Dow’ noemden. Meer dan een eeuw later, leeft Dow’s ‘doe het beter’ spirit verder in het bedrijf dat hij oprichtte.

1802 E.I du Pont

Eleuthère Irénée (E.I.) du Pont (1771-1834) legde op 19 juli 1802 de eerste bouwstenen voor het bedrijf dat zijn naam draagt. Hij studeerde geavanceerde productietechnieken van explosieven bij de beroemde scheikundige Antoine Lavoisier. Hij gebruikte deze kennis en zijn intense belangstelling in wetenschappelijke exploratie - die later het kenmerk van zijn bedrijf werd – om voortdurend de productkwaliteit te verbeteren alsook om het productieproces te verfijnen en efficiënter te maken.  Hij had een reputatie van hoge kwaliteit, eerlijkheid en zorg voor de veiligheid van de werknemers. E.I. du Pont was de jongste van twee zonen van de Parijse horlogemaker Pierre Samuel du Pont, die in 1780 een bekend politiek econoom werd, alsook een belangrijk wordende ambenaar en een voorstander van de vrije handel. Op de leeftijd van 14  schreef E.I. een paper over de productie van buskruit, en met zijn vaders help verwierf hij zo een positie op het Franse centrale buskruit agentschap. Daar bestudeerde hij de geavanceerde productietechnieken van explosieven bij de bekende chemicus Antoine Lavoisier. In 1971, na het begin van de Franse Revolutie, gaf hij de productie van buskruit op om zijn vader te bij te staan in een kleine drukkerij en uitgeverij. De du Ponts gematigde politieke meningen bleken een aansprakelijkheid in het revolutionaire Frankrijk. In 1797 werd hun drukkerij geplunderd en werden zij gevangengezet. Laat 1799 vluchtten ze naar Amerika.

Toen hij aankwam in Amerika in januari 1800 bracht E.I. veel meer mee dan zijn expertise in het buskruitmaken en het aangetrokken kapitaal van Franse investeerders. Hij had jaren doorgebracht met het bestuderen van de botanica en hij deelde zijn vaders idealen over wetenschappelijke vooruitgang en het creeëren van een harmonieuze relatie tussen kapitaal en arbeid.

E.I. keerde slechts één maal – in 1801 – terug naar Frankrijk om extra kapitaal aan te trekken en de meest recente apparatuur om buskruit te maken aan te kopen. Hij legde de eerste bouwstenen voor zijn buskruit molens op de Brandywine Rivier op 19 juli 1802. Hij bracht de rest van zijn leven door om deze te behouden door explosies, overstromingen, financiële impasses, druk van nerveuze aandeelhouders en arbeidsproblemen te overbruggen.

Hoewel zijn persoonlijke reputatie van eerlijkheid en faam voor het product van zijn bedrijf uiteindelijk geleid heeft tot een groot succes, verminderde du Ponts’ inzet nooit. E.I. was een pijler van de gemeenschap en droeg bij tot het bestrijden van armoede, hulp voor de blinden en gratis openbaar onderwijs. Hij was de directeur van de Farmers Staatsbank van Delaware en de Second bank van de Verenigde Staten. Hij was ook een uitvinder en een gentlemen wetenschapper. E.I.’s vrouw, Sophie Dalmas du Pont stierf in 1828. Drie jaar later gaf de Amerikaanse schilder, Rembrandt Peale, het gevoel van verlies en de constante zorg voor het bedrijf van deze buskruitman weer. In de herfst van 1834, storte E.I. door hartfalen in tijdens het zakendoen in Philadelphia. Hij overleed de volgende dag, 31 oktober en werd begraven in het familiegraf langs de Brandywine.